Un orso, due orsi, un orsacchiotto, tante orse

De slogan van ons favoriete koffiebarretje, dat zoiets betekent als ‘één beer, twee beren, heel veel beren en nog meer beren). Zo’n barretje waar ’s ochtends een oude barista in een razend tempo espresso’s maakt voor de Italianen die even langs komen wippen op weg naar hun werk. Waar ’s middags enorme schotels met kaas en vleeswaren op tafel komen en waar de Italianen zich ’s avonds verschansen aan de primi en secundi patti’s en de wijnen uit de regio. Ciao Italia!

Un espresso lungo macchiato
Het duurt even voordat je in Italië de perfecte koffie vindt. Waar de Americano te waterig is, is de dubbele espresso te sterk. Gelukkig weet de ourde barista van Bar dell’Orso daar wel raad mee: uno espresso lungo macchiato: een mooie tussenvariant en met een goede dot schuim ideaal om de ochtend mee te beginnen.

Due acqua naturale
En aangezien het aan het begin van de dag nog redelijk aangenaam is qua temperatuur, is dat de beste tijd om ook actief te zijn. Met wat moeite zijn namelijk ook onze wielrenfietsen meegekomen. De fietsendrager zonder trekhaak bleek namelijk lastig te bevestigen en leek door de plastic klipjes en haakjes redelijk instabiel. Ook het feit dat mijn fiets na vijf minuten op de snelweg al begon te zweven droeg niet bij aan het vertrouwen. Maar na alles goed vastgesnoerd te hebben bleek het zelfs stand te houden bij 180 km per uur op de Duitse Autobahn.
Goed gemutst beginnen we dan ook aan ons ‘proefrondje’ van 30 kilometer door de Toscaanse wijnvelden. Romantiek ten top natuurlijk: toeren met een zonnetje, wijnranken, een glooiend landschap… Maar na 15 kilometer, totaal bezweet, buiten adem en een hongerklop nabij moet ik dat beeld toch bijstellen. 35 graden, flinke heuvels en fietsen in de volle zon; we hebben het maar bij vergelijkbare proefrondjes gehouden. Nog steeds een goede test voor de kuiten, maar wel met heel mooie vergezichten en een heel voldaan gevoel als je onder de aanmoedigingen van je vriendje uiteindelijk de top bereikt. En eenmaal aan de top: WATER!

Tre spritz
En na al die inspanningen hebben we wel een versnapering verdiend. Gelukkig beschikt de camping over een prima bar waar je aan het zwembad kan genieten van een cocktail. En na wat afkijken van de mede campinggasten komen we erachter dat hier vooral de spritz populair is: een aperitief gemaakt van prosecco, aperol en schweppes. En niet alleen voor aan het zwembad, de spritz blijkt ook uitermate geschikt tijdens ons zelf georganiseerde cocktailavondje.

Quattro chianti classico
De camping ligt op een wijngoed, Villa Trasqua, midden in de Chianti. En dit wijnhuis is niet de enige in de regio. Tijdens ons fietstochtje zijn we al langs verschillende bekende namen gekomen (Villa Antinori, Cecchi…). Tijd om de omgeving op een rustige manier te verkennen, vanachter het stuur van onze Renault (waar dit keer Jelle eens de BOB speelt), op zoek naar de wijnhuizen van de Chianti’s. Casale dello Sparviero is een aanrader, al is het alleen maar omdat deze niet toeristisch oogt. De oprit, met aan weerzijden cipressen, is al de moeite waard om overheen te rijden. Ooit gebruikt als shot in de opnames van de Gladiator, zo weet de eigenaar van dit mooie huis ons te vertellen. Het wijnhuis, genoemd naar de sperwers die hier zo af en toe verblijven, produceert met name rode wijn. En lekkere ook. We laten de vier glazen ons goed smaken en rijden een uur later, met natuurlijk wat lekkere exemplaren in de achterbak, weer over de cipressenlaan naar beneden.

Tante Negroni
En wat drinken de Italianen nou als ze hun pasta’s achter de kiezen hebben en zich opmaken voor een avond gezelligheid: Negroni’s! Zo ook wij. Tijdens ons Florence for one night tripje (luchtbed in de achterbak, tandenborstel mee en op naar Florence) hebben we wederom de lokale bevolking eens geobserveerd en vervolgens de barman gevraagd wat dat drankje nou precies was. Het antwoord: Negroni: een mix van gin, vermouth en Campari. Officieel een aperitief, maar zeker ook na het diner lekker, helemaal in Florence, de geboortestad van deze cocktail. En wat is er nou mooier om deze aan de oever van de Arno met ondergaande zon op te drinken?

Uno Limoncello
De laatste avond, ik word al verdrietig als ik eraan denk. Maar om deze ook geheel in stijl te vieren laten we al onze Italië ervaringen samenkomen in het barretje waar het allemaal begon. Rond negen uur schuiven we aan aan een grote tafel en laten ons verrassen: de serveerster spreekt namelijk alleen maar Italiaans en een menukaart ontbreekt. Wat betreft de drankjes komen we goed uit onze woorden: ons hele Italiaanse drankenvocabulaire passeert de revue. Een ijskoude Limoncello krijgen we van het huis cadeau. En na vrienden gemaakt te hebben met de eigenaar, hoeven we alleen nog maar het eten te betalen. Ongelofelijk, wat een heerlijk land.

Twee weken Italië met Jelle: relaxen en genieten van Italiaanse specialiteiten en tevreden op je luchtbed in slaap vallen! Arrivederci e ciao a tutti!

Toscane, 9 tot en met 16 augustus 2011

Bar dell’Orso (Loc. La Colonna, 23, Monteriggioni Sienna): gewoon een mooie sfeer, een lieve oude man als barista, lekkere koffie en goed eten
Caffe Enoteca Il Leccio (Piazza Castello 1-5, Montalcino, www.illeccio.net): goede wijnen geserveerd met bruschetta in dit sfeervolle barretje.
Grignano (Santa Maria a Grignano, Castellina in Chianti): een mooi terras met uitzicht en een heerlijke lunch tijdens een autorit door de Chianti
Piscina comunale (aan de SP51, de weg van Castellina Scalo naar Castellina in Chianti, www.comune.castellina.si.it/content/piscina-comunale): zwemmen met uitzicht over de wijnvelden
Club Flo (Piazzale Michelangelo, 84, Florence, www.flofirenze.com): dansen in de openlucht met uitzicht op de Dom, één van de weinige clubs in Florence
Piazza Giuseppe Poggi (Florence): negroni’s drinken aan de oever van de Arno
Camping Luxor (Monteriggioni, www.luxorcamping.com): niet altijd even rustiek met krijsende kinderen, maar wel kleinschalig, schaduwrijk en een heerlijk zwembad