Tramping the Routeburn - Reisverslag uit Queenstown, Nieuw Zeeland van maritwijngaards - WaarBenJij.nu Tramping the Routeburn - Reisverslag uit Queenstown, Nieuw Zeeland van maritwijngaards - WaarBenJij.nu

Tramping the Routeburn

Blijf op de hoogte en volg

13 December 2012 | Nieuw Zeeland, Queenstown

'De douches zijn heerlijk. Je kan maar anderhalve minuut douchen, maar het water is in ieder geval niet koud.' Ik zit op de veranda te genieten van het uitzicht over de vallei. Op de achtergrond donderen de Routeburn Falls naar beneden. Jelle komt net gewassen terug, zo lijkt het althans. Het klinkt goed en ik besluit om na een dag wandelen het zweet van me af te spoelen. Met m'n handdoek en doucheschuim loop ik te zoeken naar een douche. Tevergeefs. Ik vraag her en der wat rond, maar krijg alleen maar vragende blikken. Jelle vind ik ondertussen lachend bij de keukens. Douches?! Het is hier een stuk primitiever dan gedacht. En wij zijn duidelijk onervaren. Een duik in de waterval is mogelijk, maar voorlopig moet ik me tegoed doen aan het fonteintje bij de toiletten. Welkom op onze drie dagen wandelen en klimmen in de wildernis van Fiordland National Park, of trampen zoals ze dat hier noemen, klinkt meteen een stuk actiever.

De track die we uitgekozen hebben is de Routeburn Track, één van de negen Great Walks in Nieuw Zeeland. Deze track bevindt zich aan de noordkant van het fjordengebied en telt ruim 32 kilometer. Volgens de DOC, de natuurbeheerder van dit land, doe je hier vanwege de hoogteverschillen tussen de twee en vier dagen over. Wij houden het op drie dagen, alhoewel Kiyomi, de eigenaar van onze car relocator, de route in drie uur kan hardlopen om onze auto van punt A naar punt B te brengen.

Want dat was één van de dingen die we ons niet gerealiseerd hadden; dat de afstand qua lopen wel 32 kilometer is, maar dat je met de auto zo'n 350 kilometer af moet leggen. Gelukkig was daar Kiyomi, de car relocator, zodat we onze auto aan het begin van de track neer konden zetten, en Kiyomi deze vervolgens naar het eindstation reed. We hadden ons óók niet gerealiseerd dat het zo'n mooi weer zou worden. Op aanraden van velen waren we namelijk voorbereid op het ergste; regen en sneeuw. Niet verwonderlijk, aangezien er twee dagen geleden nog verse sneeuw gevallen was en er in dit gebied gemiddeld zeven tot negen meter regen per jaar valt, tien keer zoveel als in Nederland. Maar wij hadden de drie 'out of the box' dagen te pakken, zoals onze ranger vertelde. De helft van onze 15 kilo tellende backpack bestond dus uit kleren die we eigenlijk niet nodig hadden. De andere helft bestond uit eten (verschillende varianten astronautenvoedsel), ik was namelijk behoorlijk bang dat ik te weinig mee zou hebben om aan mijn constante behoefte aan eten te voldoen. En een fles wodka, het zijn natuurlijk wel drie dagen in de middle of nowhere.

En die middle of nowhere was af en toe afzien. De eerste nacht sliepen we in een hut met zo'n vijftig paar zweetvoeten, Jelle in bed 3, ik in bed 17. Het valt niet mee om in een stapelbedje de slaap te vatten. Of neem die laatste dag toen die 15 kilo op mijn rug toch z'n tol begon te eisen met een arm die niet meer omhoog wilde en beurse heupen van de tas.

Maar die middle of nowhere was vooral prachtig. Outstanding, magnificant en eye catching, om maar een paar bijvoeglijk naamwoorden te gebruiken uit het woordenboek van de Lonely Planet. De eerste dag bestond uit een tocht door regenwoud, over watervallen en door valleien en eindigde bij de Routeburn Falls, een hut bij de gelijknamige waterval. De dag erop was een flinke klim, maar werd beloond met super uitzichten. En na deze lange dag wandelen wachtte ons een verkoelende duik in het gletsjermeer van Lake McKenzie. Op de veranda van de hut aan het meer genoten we van een welverdiende wodka, een ondergaande zon met uitzicht op de bergtoppen en een cabaretvoorstelling van een vrolijke ranger. Hij was duidelijk blij dat hij weer een groep mensen kon vermaken met z'n verhalen.

De laatste dag was het nog vier uur klimmen en dalen naar onze Pieter Post auto. Die gelukkig netjes op ons stond te wachten. Een briefje ligt op het stuur: 'Thanks for using our car service. Hope you had a great hike. Mike and Kiyomi.' Fantastische service en inderdaad een great hike met tramping vriendje Jelle! Op naar een latte en een biertje op onze Jucy cruise door de fjorden van Milford Sound!

11 tot en met 13 december, Routeburn Track, Nieuw Zeeland

  • 17 December 2012 - 19:34

    Karlijn:

    hey leuk stel!

    wat een waanzinnig avontuur in de prachtige natuur van NZ. Geniet nog lekker!

    liefs karlijn

  • 18 December 2012 - 13:23

    Geert Jan En Dery:

    Geweldig om nu al iets te lezen ! ook de foto's zijn prachtig.Heel veel plezier nog XX

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Welkom op mijn site! Weekendjes weg, vakanties in binnen en buitenland, leuke restaurantjes en slaapplekken. Geniet ervan en tot snel.

Actief sinds 24 Juni 2006
Verslag gelezen: 313
Totaal aantal bezoekers 27287

Voorgaande reizen:

26 Augustus 2006 - 04 Januari 2020

Eén grote reis

Landen bezocht: