Do you want a Berber husband?
Door: Marit
04 Maart 2011 | Marokko, Fez
"Are you married? No? Why not?" Mijn eerste kennismaking met de kaartjesverkoper op het treinstation van het vliegveld. En zeker niet de enige openingszin die de gemiddelde Marokkaan in zijn assortiment heeft. "Looking for a Berber husband?" "Want a massage?" Direct zijn ze hier in ieder geval wel. De treinreis van het vliegveld naar het centrum van Casablanca verloopt rustig. Met dank aan de Marokkanen in mijn coupée die met zijn allen begonnen te schreeuwen toen ik uit moest stappen. Een welkome service, aangezien de stations in het Arabisch omgeroepen werden. Op het station wordt ik met mijn backpack op mijn rug en rugzak op mijn buik al snel bestempeld als toerist en de taxichauffeurs vliegen op me af. Ik pik er één uit en hij dirigeert me naar een parkeerplaats vol met rode auto's, à la Peugeot 106 oud model. Petits taxis, wordt me uitgelegd, maar ik kijk haastig om me heen naar een veiliger model. Riem ontbreekt, motor sputtert wat tegen, maar ach, hij rijdt. Hand op de claxon en here we go!
Rond negen uur kom ik aan in hotel Central waar ik een prachtige kamer toegewezen krijg. Het hotel is gelegen aan een schattig pleintje. Mooi, want Maritje heeft honger en dorst. Dat de terrasjes op het plein echter niet voor mij bedoeld zijn, wordt me al snel duidelijk. Geen vrouw te bekennen en 50 paar ogen staren me aan als ik me richting een vrije stoel begeef. De hoteleigenaar helpt me en laat een heerlijk maaltje komen die ik in de lobby op mag eten.
Vanuit Casablanca vervolg ik mijn reis naar Fez, een stad dat bekend is om zijn oude stadshart, de medina, en gelegen op zo'n 4,5 uur reizen. De trein in Marokko is een geweldig vervoersmiddel: snel, goedkoop en netjes. Verschillende bronnen waarschuwen me echter voor de reis:
- 'Touts' die op treinen richting Fez stappen en je ongevraagd naar een hotel leiden. Oplossing: ga naast een Marokkaanse vrouw zitten. Nezha is een uiterst viendelijke vrouw die elke dag met de trein van Fez naar haar werk reist. Ze reist niet alleen, maar heeft een soort bodyguard die haar op ritten als deze vergezeld. Bij het station nemen we afscheid en ze geeft me haar nummer mocht ik haar nodig hebben. 'Take care of yourself';
- Stap niet uit de taxi voordat je er absoluut zeker van bent voor het hostel te staan. Maar wat als de taxichauffeur vervolgens weigert je verder te brengen en je eruit knikkert bij een fontein? Enigzins wanhopig stap ik rond 10 uur uit op een plek waar het absoluut niet verstandig is, gegeven waarschuwing 3 en 4;
- It's not really safe to walk on your own in the medina late at night, especially for women;
- It's easy to get lost. Overigens niet verwonderlijk in de wirwar van straatjes die op nog geen fatsoenlijke kaart vastgelegd is of uberhaupt vastgelegd zou kunnen worden.
De enige oplossing is vertrouwen te hebben in één van de mannen die bereid zijn je te helpen zodra je de taxi uitstapt. Gelukkig word ik netjes naar mijn hotel begeleidt en mijn zorgen blijken voor niets. Zelfs fooi neemt hij niet aan. Hij zou wel heel graag mijn nummer willen hebben en me vanavond mee uit eten nemen. Ha, ik dacht het niet! Ik klop vervolgens aan bij een deur vol planten, aldus de routebeschrijving. De 27 jarige eigenaar doet open: 'Welcome to my Riad!' Het is geweldig, Riad Verus. Volgens de islam mag je niet te koop lopen met je geld. Met als gevolg dat achter simpel ogende deuren een waar paradijsje schuil kan gaan: binnenplaatsen met daarom heen kamers, geheel in Marokkaanse stijl (de Riads). En in zoiets stap ik binnen. Sfeervolle lampen en top 40 muziek maken dat ik zo zou willen dansen. Meteen wordt er thee voor me gemaakt, mierzoet, maar het smaakt me heerlijk. Even later verschijnt er flag-bier op tafel en breng ik de avond ik gezelschap van de overige gasten door.
Vandaag was het dan eindelijk tijd om te verdwalen in de medina. Goed gelukt overigens, maar er zijn altijd kindjes die je voor een paar dinhar weer begeleiden naar de juiste route. Toch was verdwalen niet erg met al het moois ik gezien heb, kijk naar de foto's voor een impressie!
Rond negen uur kom ik aan in hotel Central waar ik een prachtige kamer toegewezen krijg. Het hotel is gelegen aan een schattig pleintje. Mooi, want Maritje heeft honger en dorst. Dat de terrasjes op het plein echter niet voor mij bedoeld zijn, wordt me al snel duidelijk. Geen vrouw te bekennen en 50 paar ogen staren me aan als ik me richting een vrije stoel begeef. De hoteleigenaar helpt me en laat een heerlijk maaltje komen die ik in de lobby op mag eten.
Vanuit Casablanca vervolg ik mijn reis naar Fez, een stad dat bekend is om zijn oude stadshart, de medina, en gelegen op zo'n 4,5 uur reizen. De trein in Marokko is een geweldig vervoersmiddel: snel, goedkoop en netjes. Verschillende bronnen waarschuwen me echter voor de reis:
- 'Touts' die op treinen richting Fez stappen en je ongevraagd naar een hotel leiden. Oplossing: ga naast een Marokkaanse vrouw zitten. Nezha is een uiterst viendelijke vrouw die elke dag met de trein van Fez naar haar werk reist. Ze reist niet alleen, maar heeft een soort bodyguard die haar op ritten als deze vergezeld. Bij het station nemen we afscheid en ze geeft me haar nummer mocht ik haar nodig hebben. 'Take care of yourself';
- Stap niet uit de taxi voordat je er absoluut zeker van bent voor het hostel te staan. Maar wat als de taxichauffeur vervolgens weigert je verder te brengen en je eruit knikkert bij een fontein? Enigzins wanhopig stap ik rond 10 uur uit op een plek waar het absoluut niet verstandig is, gegeven waarschuwing 3 en 4;
- It's not really safe to walk on your own in the medina late at night, especially for women;
- It's easy to get lost. Overigens niet verwonderlijk in de wirwar van straatjes die op nog geen fatsoenlijke kaart vastgelegd is of uberhaupt vastgelegd zou kunnen worden.
De enige oplossing is vertrouwen te hebben in één van de mannen die bereid zijn je te helpen zodra je de taxi uitstapt. Gelukkig word ik netjes naar mijn hotel begeleidt en mijn zorgen blijken voor niets. Zelfs fooi neemt hij niet aan. Hij zou wel heel graag mijn nummer willen hebben en me vanavond mee uit eten nemen. Ha, ik dacht het niet! Ik klop vervolgens aan bij een deur vol planten, aldus de routebeschrijving. De 27 jarige eigenaar doet open: 'Welcome to my Riad!' Het is geweldig, Riad Verus. Volgens de islam mag je niet te koop lopen met je geld. Met als gevolg dat achter simpel ogende deuren een waar paradijsje schuil kan gaan: binnenplaatsen met daarom heen kamers, geheel in Marokkaanse stijl (de Riads). En in zoiets stap ik binnen. Sfeervolle lampen en top 40 muziek maken dat ik zo zou willen dansen. Meteen wordt er thee voor me gemaakt, mierzoet, maar het smaakt me heerlijk. Even later verschijnt er flag-bier op tafel en breng ik de avond ik gezelschap van de overige gasten door.
Vandaag was het dan eindelijk tijd om te verdwalen in de medina. Goed gelukt overigens, maar er zijn altijd kindjes die je voor een paar dinhar weer begeleiden naar de juiste route. Toch was verdwalen niet erg met al het moois ik gezien heb, kijk naar de foto's voor een impressie!
-
02 Maart 2011 - 19:05
Astrid:
Wat leuk dat je even eruit bent voordat je aan je nieuwe werkkring begint.Geniet er van en ik lees graag hoe je het maakt.X astrid -
02 Maart 2011 - 19:36
Monique:
Klinkt goed en ziet er heerlijk uit, geniet ervan lieverd! X -
03 Maart 2011 - 07:25
GJ En Mamma Dery:
Geweldig om je reisverslag te lezen.
Weer een totaal andere wereld waar je bent. Geniet er nog maar even flink van. enne ...... do you want a berber husband, ha ha ik dacht het niet he !!
Kus van ons. -
03 Maart 2011 - 08:51
Joëlle:
Marokko is zo'n fijn land!!!!!!! Jaloers jaloers jaloers. Pas op, stiekem spreken meer mensen NL dan je denkt ;-) geniet ervan!!! xx -
03 Maart 2011 - 10:24
Noor:
Klinkt geweldig allemaal! Ik ga je site zeker volgen. A Berber Husband, hoe hilarisch zou dat zijn...... Kan me er echt geen voorstelling van maken. Veel plezier en geniet maar flink, X -
12 Maart 2011 - 10:02
Pollie:
Maritje,
Leuk je verhaal in Marokko te lezen! Wel oppassen he voor die Berber guys! Geniet ervan, hoelang blijf je weg eigenlijk? Ben benieuwd naar het volgende verhaal! x, pol -
06 April 2011 - 18:40
Laurette:
Wat een leuk verslag om te lezen en wat dapper dat je in je eentje naar Marokko bent gegaan!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
