Life´s too short... eat cookies!

Aldus de slogan van Blue Chip Cookies, vlak bij het AIESEC kantoor. Elke keer laat Vivian me een andere soort proeven; chunkies, blackberry scones, chocolate chip muffins, triple chocolates… Je zou bijna denken dat ik tonnetje rond terugkom ;).

Maar nee, aan lichaamsbeweging heb ik hier geen gebrek. Zo´n twee keer in de week ga ik met mijn huisgenootje zwemmen op de campus en ik heb al behoorlijk wat hikingtrails gelopen. Mijn uitstapjes bestaan ook vooral uit wandelen, klimmen en nog eens wandelen. Sinds mijn laatste berichtje heb ik er al weer heel wat opzitten. Zo ben ik afgelopen weekend naar de Southern Gulf Islands geweest, een eilandengroep tussen Vancouver en Vancouver Island. Daar had ik mijn eigen cruise uitgestippeld, zodat ik een aantal eilanden kon zien. De eilanden waren stuk voor stuk geweldig en zelfs de laatste dag regen zorgde nog voor mooie plaatjes. Let vooral op mijn slaapplaats! De parken die ik in de tussentijd bezocht heb zijn te mooi om afzonderlijk te beschrijven, dus bekijk de foto´s maar, die zeggen toch meer. Over de beesten hier verbaas ik me nog steeds. Kleine hertjes die je met een lief koppie aankijken en vervolgens rustig doorgaan met grazen, zeehondjes die voor de kust aan het spelen zijn, eekhoorntjes die rustig rondstappen. Echt mooi.

Aangezien de kosten voor levensonderhoud hoog zijn, werkt iedereen in het weekend. Omdat ik zo veel mogelijk wil zien, betekent dit dat ik soms alleen op pad moet. Remi Marit zou je denken, maar dat valt mee. Het lijkt wel alsof je meer voor elkaar krijgt. Mensen komen snel naar je toe om een praatje te maken en bieden van alles aan met als gevolg dat ik op de Gulf Islands nauwelijks een moment alleen heb doorgebracht.

Maar goed, na een weekend zonder iedereen in Vancouver ben ik blij dat we met zn allen weer genoeg op het programma hebben staan. We gaan vaak uit eten, in het weekend is het tijd voor some clubbing en donderdag is het Grey´s Anatomy dag! Ook hier is Grey´s Anatomy helemaal hot! De derde serie wordt aangekondigd met levensgrote Dr. Sheperds op bussen en billboards:). Voortaan zitten we dus elke donderdagavond voor de buis.

Ook mijn werk voor AIESEC gaat goed. Mijn taak is om zoveel mogelijk bedrijven geïnteresseerd te krijgen voor het stageprogramma. Dat betekent dus veel bellen en netwerken. Dat laatste is hier trouwens geweldig. Ik was via via aan kaartjes gekomen voor een event waarbij Darcy (één of andere netwerkgoeroe en auteur van The Frog and Prince) ons de fijne kneepjes van het vak leerde. Na de lezing konden we alles in de praktijk brengen. En het toeval wil dat ik iemand ontmoet die uit Apeldoorn komt en een communicatie-adviseur die op zoek is naar iemand die Frans spreekt. De wereld is klein.

Maar wees niet bang, ik kom terug! Al weet ik nu al dat dat heel moeilijk wordt…

kus
Marit