Have a ollesummer!

Het is zondagavond. We zitten in een huiskamercafé te relaxen. Een grote kop thee staat op tafel. Monique is verdiept in haar boek en ik zit in mijn nothing box. Mijn voeten tintelen nog wat na. Ik had verwacht dat een Thaise massage de nodige ontspanning bood, ik was zelfs bang in slaap te vallen, maar het tegendeel bleek waar. Mijn energiebanen bleken geblokkeerd te zijn, zo deelde het Thaise mevrouwtje mij mede. ‘Last van je buik?’, vroeg ze terwijl ze met een pen op een plek ergens op mijn voet drukte. Een flinke pijnscheut. Ja, ik had inderdaad last van mijn buik. Vervolgens waren mijn hoofd en schouders aan de beurt en om die los te krijgen was het hele lichaamsgewicht van mevrouw nodig. Ik werd in onmogelijke posities gemanoeuvreerd. Krak! Oef, zo voelt het dus om gekraakt te worden. Waarschijnlijk hard nodig na een weekend cocktails met VIP allure in Estland.


Zo was daar een nacht waar we toevallig terecht kwamen op het grootste festival van Estland

Ollesummer. Dit betekent niets minder als een zomer vol bier. En die vloeide ook rijkelijk. Diverse lokale artiesten gaven acte de présence, met een afsluiter met internationale allure: de Manic Street Preachers. Het festival werd gegeven op de Song Festival Grounds, een terrein waar de Esten eenmaal per jaar een dag lang zingen, ter nagedachtenis aan de onafhankelijkheid van Rusland. Deze hebben ze ook zingend bereikt (de Zingende Revolutie) met een menselijke keten van twee miljoen mensen van Talinn via Riga naar Vilnius. Een knappe prestatie, als je je bedenkt dat er alleen in dit land ter grootte van Nederland slechts 1,3 miljoen mensen wonen.

Wij namen plaats op een grote tribune met een mooi zicht op het podium. Een paar meter verder stond het VIP podium vanwaar je een even goed uitzicht had op het concert, maar dan wel EUR 80,- lichter was. De genodigden op het VIP podium vonden dat ook wij hier een plekje tussen verdienden. Met veel bravoure werd de beveiliging omgepraat en ondertussen probeerden wij ons meest onschuldige blik op te zetten. Het werkte. Monique en Marit op het VIP podium, gratis drank en de EUR 80,- nog in onze zak.


En zo was daar een volgende nacht waar we via VIP ingang de club binnen werden geloosd

Regen. Het komt met bakken uit de hemel. Wij staan buiten in onze jurkjes. Hoge hakken doen het niet lekker als je plassen probeert te ontwijken. En charmant ziet ons loopje door de historische binnenstad over de eeuwenoude kasseien er ook niet uit. Maar we hadden onze zinnen gezet op een Italiaanse wijnbar waar we in stijl onze avond konden beginnen. Een paar wijntjes, kaasjes, Italiaanse hapjes en een limoncello later, was de regen gelukkig voorbij en konden we onze tocht voortzetten.

We liepen tegen een mooie cocktailbar aan, een perfecte volgende stop. Tegen hippe achtergrondmuziek werden hier de meest exotische cocktails gemaakt. Helaas bleek de achtergrondmuziek iets te hip, want opeens was alles donker en stil. De stoppen waren doorgeslagen. Eén voor één gingen de aanwezigen weg. Toen de bar geheel leeg was sprong het licht weer aan. Een man kwam bij ons zitten en was duidelijk blij dat wij niet waren opgestapt. Het bleek de eigenaar en deze bar was net twee dagen geleden geopend. We mochten een mooie cocktail uitzoeken. Of we nog een cocktail wilden? En of we dit shotje eens wilde proberen? Een soort levende proefkonijnen.

We waren in ieder geval klaar om het nachtleven te ontdekken. Onderweg hadden we al diverse clubs gezien met silhouetten van exotische dames op de ramen. Duidelijk geen plek voor ons. Gelukkig was de eigenaar van de cocktailbar vriendelijk om één van zijn clubs aan te bevelen. We werden om de lange rij heen via de rode loper en de VIP entree naar binnen geleidt. Een perfecte avond dansen om de zon vervolgens niet onder te zien gaan!


En zo was daar de volgende dag waar mijn voeten pijn deden

Mijn nieuwe pumps waren duidelijk nog niet vriendelijk voor mijn voeten. Dus toch maar die voetmassage. En daar was ik nog steeds van aan het bijkomen.


Talinn, 6 tot en met 9 juli 2012

GIDIC Hostel: een hostel gerund door een Australiër. Als je de luxe twee persoonskamer geboekt wordt je ergens dichterbij de stad ondergebracht, in een luxe appartementsgebouw in een geweldig appartement met sauna (www.gidic.hostel.com)

Kohvik Must Puudel: het lijkt net de huiskamer van mijn oma. Een geweldig relaxed tentje in het centrum van Talinn (Muurivahe 20, Talinn)

Cocktailbar om de hoek bij Club Hollywood: ontelbare keuzes uit cocktails. Perfecte start van een avondje (Muurivahe 1, Talinn). In deze buurt moet je ook zijn voor de meeste clubs. De eigenaar kan je helpen.

Chocolats de Pierre: voor een koffiemoment in de zon met truffels en live muziek op de achtergrond (www.pierre.ee)